شجره طیبه؛چگونگی رسیدن به مقام نیکوکاری
امام صادق(علیه السلام)：هرگاه خداوندمتعال بنده ای را دوست بداردطاعت خودرا به او الهام فرماید.قناعت راپیشه اوکند.دردین فقیه وآگاهش گرداندجانش رابا یقین نیروبخشد. پس به کفاف زندگیش پسنده کندوجامه عفت بپوشدوهرگاه خداوندبنده ای را دشمن داردمال رامحبوب اوگرداند.آرزوهایش را دراز کنددنیارا به دلش اندازداورا به خواهشهای نفسش واگذارد.پس اوبر مرکب ستیز بنشیندوبساط فساد را بگسترد وبر بندگان ستم کند.
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)：هرکه دوست داردبداندمنزلتش نزد خداوندچگونه است بنگردکه منزلت خداوندنزداو چگونه است هرکس برسر دو راهی دنیا وآخرت قرار گیردوکار آخرت را بر دنیا برگزیندچنین شخصی خداوندرا دوست دارداما کسی که دنیارا برگزیندبرای خدا منزلتی قائل نیست.
امیرالمؤمنین علی(علیه السلام)：دل انسان خدادوست, رنج وسختی در راه خدارا بسیاردوست دارد ودل بی خبر ازخدا راحت طلب است. پس ای فرزندآدم گمان مبر که بی رنج وسختی به مقام رفیع نیکوکاری دست یابی زیرا که حق, سنگین وتلخ است.
امام هادی(علیه السلام)：هرکه ازخدا پروا کندازاو پروا میکنندوهرکه ازخدا اطاعت کنداطاعتش میکنند.
