شجره طیبه؛وصیت نامه امام حسین(ع)
بسم الله الرحمن الرحیم:
این وصیتی است که حسین بن علی بن ابیطالب به برادرش محمد, معروف به ابن حنفیه:
حسین شهادت میدهدکه معبودی جزءخدای یگانه ای که شریکی نداردنیست ومحمدبنده وفرستاده اوست که ازجانب حق مبعوث شده است واینکه بهشت ودوزخ حق است وروزرستاخیزبدون شک خواهدآمد وخداوندخفتگان درقبرهارابرمی انگیزدومن ازسرمستی وطغیان وفسادانگیزی وستمکاری قیام نکردم تنهابرای اصلاح درامت جدم به پاخاستم.میخواهم امربه معروف ونهی ازمنکرکنم وبه روش جدم وپدرم علی بن ابیطالب رفتارکنم.هرکس سخن حق مراپذیرفت پس خداوندبه پذیرش آن سزاوارتر است وهرکس دعوت مرانپذیرفت صبرمیکنم تاخداوند میان من واین مردم به حق داوری کندکه او بهترین داوران است. الفتوح جلد۵ص۲۱
امام صادق(ع):درپاسخ این پرسش که چراروزعاشوراسوگ ناکترین روزهابه حساب آمده است ونه روز رحلت پیامبروفاطمه وروزشهادت علی وحسن؟فرمود:روزحسین ازهمه روزهای دیگرسوگ ناکتراست و این ازآن جهت است که اصحاب کساءاین گرامیترین آفریدگان خداوندمتعال پنج نفربودند.پس چون حسین کشته شددیگرکسی ازاهل کساءباقی نماندکه بعدازاومایه تسلی وآرامش خاطرمردم باشد. بنابراین رفتن حسین به منزله رفتن همه آنهاست.همچنانکه باقی بودن اومثل آن بودکه همه اهل کساء زنده هستند.
امام حسین(ع):عباس رانزدخدامنزلی است که روزقیامت همه شهیدان به آن رشک میبرند.
امام صادق(ع):عموی ماعباس بن علی, بصیرتی نافذوایمانی استوارداشت وهمراه برادرش اباعبدالله جهادکردونیکوازامتحان برآمدوبه شهادت رسید.
امام سجاد(ع):برای حضرت ابوالفضل درنزدخداوندتبارک وتعالی مقام شامخی است که همه شهیدان درروز قیامت به حال اوغبطه میخورند.
امام صادق(ع):آرامگاه مقدس امام حسین کانالی ازکانالهای بهشت است.
السلام علیک یاابوالفضل العباس یارباوفای دشت کربلا.۹۶/۷/۸
